Bij supercar-bouwer Donkervoort geen ziel zonder software

De supercars van Donkervoort zijn een intrigerend decor voor de PLM- en PDM-oplossingen van Cadmes. Hoe belangrijk zijn voor een innovatieve autobouwer het beheren van een product en van alles om een product heen? En wat kan de maakindustrie hiervan leren? 

Voor de deur van de showroom van Donkervoort Automobielen in Lelystad drommen vijftig (voornamelijk) mannen rond een gele supercar van de Nederlandse autobouwer. De bolide gromt wat en de mannen vallen een seconde stil. Om daarna bewonderend elkaar te vertellen wat ze net hebben gezien. De groep is onderdeel van de zogenoemde Donkervoort Factory Tour, op uitnodiging van Cadmes. “Dit event heeft de laagste no-show. Iedereen komt opdagen”, grapt Bas Koomen tijdens zijn welkomstwoord. Hij is technical director bij Cadmes.

Natuurlijk is het leuk om een kijkje in de keuken te krijgen bij de bouwer van een van ‘s werelds lichtste superauto’s, geheel met de hand vervaardigd. Maar het heeft ook een praktisch doel. Aan de hand van de route die Donkervoort tijdens het bouwen van de exclusieve auto’s maakt, worden aspecten als PLM en PDM voor het mkb duidelijker. In het kort staat PDM (Product Data Management) voor het beheren van productgegevens, zoals tekeningen, specificaties, stuklijsten (BOM’s), en versies van documenten. PLM gaat over het beheren van de volledige levenscyclus van een product, van concept tot einde levensduur. 

Ziel

Bij Donkervoort wordt al decennia met 3D CAD-design- en simulatie-software SolidWorks gewerkt, onder andere voor bijvoorbeeld simulaties van een windtunnel. Sinds een jaar gebruiken ze ook 3DExperience als platform voor beheer van data en het ontwikkel- en maakproces. In de fabriek van Donkervoort zelf lijkt het vooral te gaan om de ziel en passie voor supercars. 

Maar geen ziel zonder software. Want een van de grootste uitdagingen bij elk maakbedrijf is het onder controle houden van de processen en de producten. Een jaar geleden introduceerde Cadmes tijdens zijn eigen event het zogenoemde PLM voor MKB. Dit is een modulaire aanpak om sneller en efficiënter te werken en tegelijkertijd kosten te besparen. Hoe? Een PLM-strategie is een belangrijk element. Waarschijnlijk houdt elk bedrijf zich al met PLM bezig. Het zit namelijk in de mensen en de cultuur, waarbij je automatisering vooral ondersteunt. Maar het geheel is nog niet in software gevat.

“Binnen mkb-bedrijven in de maakindustrie gaat het vaak mis, omdat er niets is gedocumenteerd”, zegt Renso Kuster, strategic business development manager bij Cadmes. “Maar het borgen van kennis is essentieel voor het voortbestaan van mkb-bedrijven. Stel dat een collega vertrekt die de verantwoordelijkheid had over een bepaald proces. Dan weet de organisatie echt niet meer wat specifiek de onderdelen van dat proces van die ex-collega zijn.”

Eigenlijk zouden alle processen (softwarematig) geordend moeten worden. Een immense klus die voorbehouden leek aan grote ondernemingen. En dus buiten het bereik bleef van het mkb. “Wij hebben gekeken naar de diverse componenten van een PLM-pakket. Welke blokken zijn essentieel? Niet iedereen heeft alles nodig. Kijk dus naar wat je wel nodig hebt.”

PLM hoeft dus geen ver-van-je-bed-show te zijn. Kuster vindt dat het mkb zich dan ook helemaal niet hoeft te spiegelen aan de multinationals. Stap voor stap, modulair bouwen van je digitale continuïteit. “Het succes van PLM voor MKB is dat het doordat het modulair opgebouwd is ook behapbaar en beschikbaar voor het mkb wordt. Maar ook voor multinationals. Waarbij juist die grotere bedrijven hiervan kunnen profiteren. Want PLM behapbaarder implementeren waarbij direct de voordelen ingezet kunnen worden, dat willen we toch allemaal?”

Lasagne

Waar PLM niet alleen productgegevens, maar ook processen, workflows, en samenwerking tussen afdelingen zoals marketing, productie, inkoop, en after-sales in kaart brengt, is PDM juist gericht op technische en ontwerpgegevens die worden gebruikt door R&D- en ingenieursteams. Hoe ziet PDM er volgens Kuster uit in de maakindustrie? Hij maakt de vergelijking met het bakken van een lasagne. 

“Stel je voor dat je een recept hebt voor een heerlijke lasagne. Het recept bevat alle ingrediënten, de hoeveelheden, de bereidingswijze en de baktijd. Dit kun je vergelijken met PDM: je beheert alle data die nodig zijn om een product te maken, zoals de onderdelen, de materialen, de afmetingen, de instructies en de kwaliteitseisen.”

Maar om een lasagne te maken, heb je meer nodig dan alleen een recept. Je hebt ook een keuken nodig met apparatuur, gereedschap en voorraad. Je hebt ook een planning nodig om te weten wanneer je moet beginnen met koken, hoe lang het duurt en wanneer je moet serveren. Je hebt ook een budget nodig om te weten hoeveel geld je kunt uitgeven aan de ingrediënten. Verder heb je feedback nodig om te weten of je lasagne lekker is en of je iets kunt verbeteren voor de volgende keer. Dit kun je vergelijken met PLM: je beheert niet alleen de data die nodig zijn om een product te maken, maar ook de data die nodig zijn om een product te plannen, te financieren, te leveren en te verbeteren.

Kuster: “PDM is dus vooral gericht op het ontwerpen en produceren van een product, terwijl PLM ook rekening houdt met de hele levenscyclus van een product, van idee tot afval. PDM is meestal geschikt voor ontwikkel- of engineeringteams binnen bedrijven die zich vooral bezighouden met technische aspecten van hun producten. PLM is beter geschikt voor interactie tussen teams en bedrijven, en helpt ook met strategische aspecten van producten.”