Optimisme over China stuwt industriële metaalprijzen

De mondiale economie draait goed. Deze groeit dit jaar al harder dan verwacht. Bovendien trekt de mondiale economie in 2018 verder aan. Dit perspectief is een goede voedingsbodem waarop de (sterk cyclische) industriële metaalprijzen verder kunnen aansterken. Veel economieën in Azië (met name die van China) laten een meer stabiele economische groeitrend laten zien. Dat is gunstig, aangezien het zwaartepunt van de vraag naar industriële metalen in deze regio ligt.

Europa is – met een aandeel van circa 15% in de vraag naar industriële metalen – ook een afnemer van formaat. Het economische sentiment in Europa is buitenge- woon goed. De economie van de VS laat een meer gevarieerd beeld zien. Veel vertrouwensindices staan op een relatief hoog niveau, maar de verkoop van nieuwbouwwoningen en auto’s is nog relatief zwak. Per saldo denkt ABN AMRO dat de economie van de VS zich in 2018 gunstig blijft ontwikkelen. Al met al een goede basis voor metaalmarkten.

Chinese import van metalen blijft groeien

De Chinese import van industriële metalen heeft door de jaren heen hoge pieken en diepe dalen gekend. Het groeitempo in de import nam vlak na de crisis van 2008-2009 sterk af en bleef na 2014 relatief laag. De afvlakking van de groei valt samen met de afkoeling van de Chinese economie en de transitie van het Chinese economisch model (van investeringsgedreven naar consumptiegerichte groei). De afkoeling van de Chinese economie zet door, maar de honger naar industriële metalen vanuit China blijft op een hoog niveau. Zeker gezien de verdere urbanisatietrend en de voorgenomen investeringen in infrastructuur. Denk hierbij alleen al aan het ‘Belt & Road’ initiatief van China, waarbij men een verbinding legt tussen Europa en Azië. Hier zijn aanzienlijke investeringen in infrastructuur voor nodig en niet alleen in China. Omdat China circa 50% van alle industriële metalen verbruikt, zal het voorlopig zijn stempel nog blijven drukken op de trends in industriële metaalmarkten.

Sterke prijsstijgingen in staal en basismetalen

De prijsstijgingen in basismetalen dit jaar is ronduit indrukwekkend. De prijzen voor aluminium, koper en zink namen tussen de 24 en 27% toe sinds de aanvang van dit jaar. De toename van de nikkelprijs ligt enkele procentpunten lager. De sterkste stijgingen in de prijzen hebben zich echter pas in augustus voorgedaan. Niet alleen marktspecifieke factoren – met name krapte op de diverse markten – rechtvaardigen de prijsstijgingen. Ook de sterke verbeteringen van de stemming in China over de economische trend deden een aardige duit in het zakje. Het liet de prijzen in ferromarkten echter ongemoeid en het geeft aan dat de fundamentele ontwikkelingen hier een grotere invloed uitoefenen op de prijs. Bovendien is het speculatieve aandeel in deze markten aanzienlijk lager dan in basismetaalmarkten. De mondiale staalprijs steeg met bijna 10% – door sterke vraag – terwijl de grondstoffen voor het maken van staal (ijzererts en cokeskolen) terrein verloren. Beide markten hebben te maken met voldoende aanbod en dat is de voornaamste reden dat de prijzen in een neerwaartse spiraal zitten.

Fundamenteel goede basis voor basismetaalmarkten

De marktbalansen in basismetaalmarkten zijn in 2018 negatief, dat wil zeggen dat de vraag naar het metaal de beschikbare hoeveelheid overtreft. Het tekort in aluminium is in volumes het grootst, en relatief gezien betreft het 2,8% van de consumptie. Maar ook in de nikkelmarkt is het tekort relatief gezien hoog – met 3,8% van de consumptie – ondanks dat het tekort in volumes een stuk lager ligt. In de zinkmarkt komt het tekort in 2018 uit op 1,1% van consumptie. De kopermarkt tot slot is nagenoeg in balans, daar krijgen we in 2018 te maken met een overschot, maar dit is slechts 0,1% van de consumptie. In 2019 is dit beeld iets gevarieerder, want dan zal kopermarkt weer een (marginaal) tekort laten zien, terwijl de zinkmarkt met een overschot blijft zitten van 0,7% van de consumptie. De voorraden in basismetaalmarkten nemen de komende jaren verder af, met gemiddeld 18% tot en met 2019. Vooral in de nikkel- en aluminiummarkt zal het volume van gerapporteerde voorraden het sterkst afnemen.

Tekorten 2018 goed fundament voor hogere prijzen

De tekorten in 2018 bieden een goede basis voor sterkere prijzen, hoewel het tempo per metaalmarkt verschilt. De kopermarkt is nagenoeg in balans in 2018. In deze marktsituatie komt de prijsbeweging vanuit niet- fundamentele ontwikkelingen. In de aluminium- en nikkelmarkt blijven de voorraden de komende periode relatief hoog. Dat laat zijn sporen na in de prijstrend. Want de gedachte van hoge voorraden – en mogelijk zelfs herstart van onbenutte capaciteit bij relatief hoge prijzen – dempt sterke opwaartse prijsbewegingen. De meeste onzekerheid zit in de zinkprijs. Vooralsnog gaan wij uit van een zinktekort in 2018 en dat is een reden voor de prijs om verder te stijgen. Maar de zeer sterke prijsstijging in 2017 zal een aanbodreactie uitlokken, want wie wil immers niet profiteren van de hogere prijzen? Er stonden al een aantal herstarts op de agenda, maar het lijkt erop dat dit proces gaat versnellen. Als dit scenario realiteit wordt, dan daalt de prijs voor zink.

Staalprijs EU blijft achter op mondiale prijs

De Europese staalsector profiteert van de sterk aantrekkende activiteit in de bouwsector. Ondanks dat staalbouw in Europa relatief beperkt is, blijft de sector een belangrijke afnemer van staalproducten in deze regio. De hogere prijs voor schroot zorgde ervoor dat de kosten stegen voor het maken van hoogwaardig staal. Dit heeft ook deels bijgedragen aan de hogere staalprijzen. Wij gaan ervan uit dat de prijs van staal in Europa gedurende het vierde kwartaal – een doorgaans sterke periode voor de vraag – verder aansterkt. De staalprijs apprecieerde dit jaar in Europa met 10%, terwijl in China, Latijns Amerika en Rusland de staalprijzen met gemiddeld 16% steeg. In de VS is de staalprijs dit jaar echter met 2% gedaald. De investeringsgroei in infrastructurele werken in de VS bleef onverwacht achter, waardoor het sentiment verslechterde. Ook de import van staal nam scherp toe nog voor de invoering van de zogeheten ‘Section 232’, waarmee men de import van goedkoop staal een halt toeroept.

Trends in China geven de mondiale staalsector richting

Met 50% van de mondiale productie heeft China een nadrukkelijke rol in het wel en wee van de staalsector wereldwijd. Hervormingen in de Chinese staalsector worden daarom mondiaal toegejuicht, want meer marktbalans maakt de staalsector op de lange termijn sterker en dringt de export van goedkoop Chinees staal terug. China kondigde al eerder ambitieuze plannen aan, maar nu lijkt het menens. Terugdringen van overcapaciteit is een belangrijk doel, maar het milieu spint hier tevens garen bij. Want nog steeds is de staalsector één van de meest vervuilende zware industrieën in veel Chinese provincies. Drie vliegen in één klap dus: minder overcapaciteit, minder export, minder vervuiling. Qua volumes gaan er veel verhalen in de rondte. Hopelijk worden meer details bekend gemaakt tijdens of na het 19e Nationale Partij Congres. In ieder geval gaan wij ervan uit dat de lange termijn vraag naar staal goed blijft, want de beoogde infrastructurele investeringen (in binnen- en buitenland) door China blijven op hoog niveau.